YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/23137
KARAR NO : 2014/14971
KARAR TARİHİ : 17.06.2014

Tebliğname No : 12 – 2013/239331
Mahkemesi : Senirkent Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 16.05.2013
Numarası : 2013/2-2013/51
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, kusura ve eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-5237 sayılı TCK’nın 50 maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre; sanık müdafinin lehe hükümlerin uygulanması yönünde talebi bulunduğu da dikkate alınarak, sabıkası ve dosyaya yansıyan olumsuz davranışları bulunmayan, yargılama sürecindeki davranışları nedeniyle cezasında TCK’nın 62. maddesi gereğince indirim yapılan, tüm duruşmalarda ve keşiflerde hazır olan sanık hakkında, tayin olunan uzun süreli hapis cezasının “yasal unsurları oluşmaması nedeniyle” şeklindeki yetersiz ve dosya kapsamına uygun olmayan gerekçe ile TCK’nın 50/4 maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmemesine karar verilmesi,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saik” kıstasının uygulanamayacağı dikkate alınmadan, ”suç saiki” kıstasının temel cezanın belirlenmesinde gerekçe olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 17.06.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.