Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/22664 E. 2014/17048 K. 11.07.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/22664
KARAR NO : 2014/17048
KARAR TARİHİ : 11.07.2014

Tebliğname No : 12 – 2013/114735
Mahkemesi : İstanbul 10. Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 14/11/2012
Numarası : 2010/302 – 2012/1642
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafilerinin, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanık R.. A.. hakkında, TCK’nın 85/1, 62, 50/1-a-4. ve 52/2. maddeleri gereğince tayin edilen adlî para cezasının, bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktarın belirlenmesi sırasında kişinin ekonomik ve diğer şahsî hâlleri göz önünde bulundurularak takdir edilmesi gerektiği gözetilmeksizin, bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktarın asgari hadden çok fazla uzaklaşılarak günlüğü “75 TL” olarak hesaplanması suretiyle fazla ceza tayini ve sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının taksitlendirilmesi konusunda karar verilmemesi,
2- Sanık Y.. A.. hakkında; 5271 sayılı CMK’nın 5728 sayılı Kanunun 562. maddesi ile değişik 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek şekilde ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği, suç tarihi itibariyle sanığın sabıkasının bulunmadığı, dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışının bulunmadığı,ölenin mirasçılarının, yargılama aşamasında maddi manevi zararlarının giderildiğini beyan ederek vekilleri aracılığı ile sanıklar hakkındaki şikayetlerinden vazgeçtikleri gözetilmeden, “cezanın caydırıcılığı, bir kişinin hayatının yok olması hususları” şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasına geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince sanık Y.. A.. yönünden isteme uygun, sanık R.. A.. yönünden aykırı olarak BOZULMASINA, 11.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.