YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/22192
KARAR NO : 2014/14419
KARAR TARİHİ : 11.06.2014
Tebliğname No : 12 – 2012/318940
Mahkemesi :Antalya 6. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi :13.11.2012
Numarası :2012/860 – 2012/1217
Suç :Taksirle Öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, atılı suçu işlemediğine ve beraatine karar verilmesi gerektiğine, ertelemeye, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, lehe hükümlerin uygulanmasına ve eksik incelemeye; mahalli Cumhuriyet savcısının, sair nedenlere ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü gece saat 23:15 sularında açık havada, aydınlatmanın bulunduğu meskun mahalde, bölünmüş, tek yönlü, 12 metre genişliğindeki yüzeyi kuru, asfalt kaplama, eğimsiz düz yolda idaresindeki kamyonetle seyir halinde bulunan sanığın, ışık kontrolsüz 4 yönlü kavşakta, aracıyla geri manevra yaptığı esnada, idaresindeki motosikletle sağ şerit üzerinde seyir halinde bulunan ölenin motosikletine tam kusurlu olarak çarpması şeklinde gelişen ve motosiklet sürücüsünün ölümüyle sonuçlanan olayda; arkadaşını suçu üstlenmesi konusunda azmettiren, tanıkların beyanlarını yönlendiren ve soruşturmanın mecrasını değiştirmek, kendisini suçtan kurtarmak için çaba sarfeden, ölenin yakınlarıyla herhangi bir şekilde ilgilenmeyerek duyarsız kalan sanığın, yargılama süreçinde pişmanlık duyduğuna dair dosyaya yansıyan davranışının bulunmaması ve suçun işlenmesindeki özelliklere göre koşulları oluşmadığı halde, hükmolunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Sanık hakkında hükmolunan 3 yıl 4 ay hapis cezasının TCK’nın 49/2. maddesi uyarınca kısa süreli olmaması nedeniyle, hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, hürriyeti bağlayıcı cezayı adli para cezasına çevirmenin yasal dayanağını oluşturan TCK’nın 50/4. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 11.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.