Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/22119 E. 2014/13632 K. 03.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/22119
KARAR NO : 2014/13632
KARAR TARİHİ : 03.06.2014

Tebliğname No : 12 – 2013/177910
Mahkemesi : Türkoğlu Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 02.04.2013
Numarası : 2013/26-2013/97
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Oluşa ve dosya içeriğine göre, sanığın, idaresindeki minibüs ile, gündüz vakti, meskun mahalde, orta refüj ile bölünmüş, tek yönlü, 7 metre genişliğindeki, düz asfalt kaplı yolda seyir halindeyken, olay mahalli ışık kontrollü dönel kavşağa yaklaşmadan 600 metre öncesinde 50 km hız tahdit levhası ve 200 metre öncesinde de dönel kavşak trafik işaret levhası bulunmasına rağmen hızını azaltmadan 80 km hızla olay mahalli kavşağa giriş yaptığı ve seyir yönüne yeşil ışığın fasılalı yanmaya başladığı anda kavşak girişinde seyir yönüne göre sağ tarafından karşıdan karşıya geçmek üzere kaplamaya giren yayaya aracının sağ ön tarafı ile çarparak yaklaşık 32 metre fırlatması ve çarpma noktasından itibaren yaklaşık 65 metre sonra duruşa geçebilmesi şeklinde gerçekleşen olaydan hemen sonra dinlenen tanıkların da sanığın oldukça hızlı şekilde kavşağa yaklaştığını, kavşağa yaklaşırken hızını düşürmediğini beyan etmeleri karşısında; oluşa uygun bilişkişi raporlarına itibar edilmeyerek, tali düzeyde kusurlu olan sanığın mahkumiyeti yerine meydana gelen olayla sanığın “öngörülebilir bir durumla karşılaşmadığı” şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle beraatine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-Suç tarihinde gözaltında kalan sanık hakkında beraate hükmedilirken, CMK’nın 141/2. maddesi gereğince sanığa tazminat hakkı bulunduğunun bildirilmemesi ve bu hususun kararda belirtilmemesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 03.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.