Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/22096 E. 2014/14976 K. 17.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/22096
KARAR NO : 2014/14976
KARAR TARİHİ : 17.06.2014

Tebliğname No : 12 – 2013/96425
Mahkemesi : Iğdır 1. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 26.12.2012
Numarası : 2010/491-2012/1157
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü, sürücü belgesiz olan ölenin, idaresindeki motosikletle meskun mahal dışında, orta refüj ile bölünmüş, tek yönlü, 7 metre genişliğindeki asfalt kaplı düz yolda, Iğdır’dan Tuzluca istikametine doğru kask takmaksızın halde seyir halindeyken, önünde aynı yönde seyir halinde bulunan ve yolu ortalayarak seyrine devam eden sanığın idaresindeki kamyonun sol arka köşe kısmıyla çarpışması şeklinde gerçekleşen olayın görgü tanığının bulunmayışı, karşı yönden gelerek olaydan hemen sonrasına şahit olan M.. D..’in aşamalardaki istikrarlı beyanlarında, “sanığın yol ortasında sağa ve sola manevra yaparak ilerlerken yolun ortasında durduğunu, arka tarafında da devrilen motosikletin ve ölenin olduğunu, sanığın olay yerinde düşen plakasını alarak aracın kasasına koyduktan sonra seyrine devam ettiğini” beyan ettiği, tanığın net olarak plaka numarasını beyan etmesi üzerine bildirdiği araç üzerinde yapılan incelemede beyanı ile uyumlu şekilde sol arka kısma yeni kaynak yapılmış plakanın takılı olduğu ve aracın sol arka kısmının hasarlı olduğunun tespit edildiği, ancak sanığın asli kusurlu şekilde sola ani manevra yaptığına dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delile rastlanmayışı nedeniyle, yolu ortalayarak ilerleyen ve trafik güvenliğini tehlikeye düşüren sanığın tali kusurlu kabul edilmesi gerekirken, asli kusurlu kabul edilerek temel ceza tayininde alt sınırdan uzaklaşılarak hüküm tesisi, isabetsiz clup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.