YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/21963
KARAR NO : 2014/14390
KARAR TARİHİ : 10.06.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/237480
Mahkemesi : İstanbul Anadolu 29. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 11/04/2013
Numarası :2012/730 – 2013/249
Suç :Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafii ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında hükmedilen 2 yıl hapis cezasının mahkemece sanığın “suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla” şeklindeki gerekçe ile ertelenmesine karar verilmesine rağmen; olay sonrası olay mahallini terk etmediği anlaşılan, fiilden sonra ve yargılama sürecinde dosyaya yansıyan olumsuz davranışları görülmeyen, sabıkasız sanık hakkında “failin geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki olası etkileri” şeklindeki dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçeyle TCK’nın 62. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmek suretiyle gerekçeler arasında çelişki oluşturulması,
2-5237 sayılı TCK’nın 51/2. maddesi gereğince cezanın ertelenmesi mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi koşuluna bağlı tutulabilir ise de, sanığın ödeme gücünün de dikkate alınması suretiyle zararın belirlenmesinden sonra tazmin şartıyla cezanın infazının ertelenmesine karar verilebileceği gözetilmeksizin, gerçek zarar miktarı belirlenmeksizin ve sanığın ödeme gücüyle ilgili herhangi bir tespitte bulunulmaksızın, somut herhangi bir bulguya ve talebe de dayanmayan 30.000 TL zararın ödenmesi şartıyla ertelemeye karar verilmesi,
3-Sanık hakkında işlemiş olduğu taksirli suç nedeniyle TCK’nın 53/6. maddesi gereğince sürücü belgesinin geçici süre geri alınmasına karar verilirken, TCK’nın 61. maddesinde sayılan cezanın bireyselleştirilmesindeki ölçütler esas alınarak, takdirin yerinde kullanılmasıyla alt ve üst sınır arasında uygun bir belirleme yapılması gerekirken, hak ve nasafet kuralları ile orantılılık ilkesine aykırı olarak tali kusurlu olduğu tespit ve kabul edilen sanık hakkında 2 yıl süre ile sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince tebliğnamedeki isteme uygun olarak BOZULMASINA, 10/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.