YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/21866
KARAR NO : 2014/15400
KARAR TARİHİ : 23.06.2014
Tebliğname No : 12 – 2012/304587
Mahkemesi : İstanbul 6 . Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 04/10/2012
Numarası : 2012/1 – 2012/1266
Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Ölenin olay sonrasında yanında bulunan babaannesi M. Ç..’in anlatımlarına göre “24.12.2011 günü saat 16:30 sıralarında torunu M.. Ç.. ile Yeşilpınar Mahallesinde evine yaya olarak gitmek için yürüdüğü sırada, kavşağa geldiğinde yanında bulunan torunu M.. Ç..’in elini bırakarak kaldırımdan aşağıya adımını attığı esnada sokağa giriş yapmak isteyen sürücü Ö.. M..’nun kullanmış olduğu ….plaka sayılı araçla sokağa giriş yaptığı sırada, seyrindeki kamyonla ölene yol içinde çarparak ölümüne neden olduğunun anlaşıldığı olayda, ölen ile sanığın eşdeğer kusurlu olup, bu kapsamda mahkemece hükmolunan temel cezanın tayin ve takdirinde isabetsizlik bulunmadığından ve netice hapis cezası 2 yıl 6 ay olduğundan TCK’nın 51 ve CMK’nın 231 maddelerinin uygulanamayacağı anlaşılmakla, tebliğnamedeki (1) ve (2) numaralı bozma düşüncelerine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Ölenle birlikte eşit kusurlu kabul edilen, yargılama sürecindeki olumlu davranışları ve cezanın olası etkileri nedeniyle cezasında indirim yapılan, adli sicil kaydında sabıkası bulunmayan sanık hakkında, TCK’nın 50/4. maddesinin “Eylemin meydana getirdiği sonuç, cezanın sosyal ve ekonomik önleme gayesi ” şeklindeki yasal olmayan gerekçelerle uygulanmamasına karar verilmesi,
Kabule göre de;
Taksirli suçlarda TCK’nın 53/1. maddesinde yazılı hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 23.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.