Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/21839 E. 2014/12794 K. 26.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/21839
KARAR NO : 2014/12794
KARAR TARİHİ : 26.05.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/232654
Mahkemesi : Kırkağaç Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 07/09/2011
Numarası : 2011/21 – 2011/153
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve üst Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanık ve üst Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Kaza tespit tutanağına göre saat 18:15’te meydana gelen olay sonrasında Kırkağaç Devlet Hastanesinde saat 18:23’te yapılan muayenede sanığın 51 promil alkollü olduğunun tespit edildiği, alkolmetre çıktısında ise ölçüm zamanının 19:33 olarak gösterildiği, Manisa Adli Tıp Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenen 19.01.2011 tarihli raporda alkolmetre çıktısındaki ölçüm zamanı esas alınarak sanığın olay anında 72 promil alkollü olduğu ve söz konusu alkol oranının kişinin emniyetli bir şekilde araç sevk ve idare edebilmesini engeller mahiyet ve miktarda olduğunun belirtilmesi nedeni ile mahkemece bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu kabulü ile temel ceza bilinçli taksir nedeniyle arttırılmış ise de; olay günü gece saatlerinde sanığın idaresindeki traktör ve ona bağlı römorku ile olay mahallindeki kavşaktan geçip sokağa giriş yaptığı sırada, mahalde bulunan su kanalını kapatan metal ızgaralarının üzerinden geçerken traktörün hafif zıplaması neticesi, römork ile traktör arasındaki irtibatı sağlayan bağlantı kolu (çeki demir) üzerinde ayakta durarak yolculuk yapan Ş. D.ın bu zıplamanın da etkisiyle yere düşerek öldüğü olayda, tespit edilen alkol düzeyi ve sanığın alkol nedeniyle emniyetli sürüş yeteneğini kaybettiğine ilişkin iddia ve delilin bulunmaması karşısında bilinçli taksirin koşullarının oluşmadığı gözetilmeden TCK’nın 22/3. maddesi uygulanmak sureti ile sanık hakkında fazla ceza tayini,
2- Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinin (f – g) bendinde yer alan “failin kastı, güttüğü amaç ve saik” gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
3- TCK’nın 85/1, 22/3. maddeleri gereğince belirlenen 2 yıl 8 ay hapis cezasından TCK’nın 62. maddesi gereğince yapılan indirim sonucu 2 yıl 2 ay 20 gün yerine 1 yıl 14 ay olarak eksik ceza tayini,
4-Taksirli suçlarda TCK’nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 26/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.