Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/21781 E. 2014/4068 K. 19.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/21781
KARAR NO : 2014/4068
KARAR TARİHİ : 19.02.2014

Tebliğname no : 12 – 2012/278023
Mahkemesi : Eleşkirt Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 21.03.2012
Numarası : 2010/35-2010 /125
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında Eleşkirt Asliye Ceza Mahkemesinin 07.07.2010 tarih 2010/35 E. 2010/125 K. sayılı kararıyla, taksirle öldürme suçundan 1 yıl 8 ay hapis cezasına hükmedilerek CMK’nın 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. bendi gereğince sanığın 5 yıl denetim süresine tabi tutulmasına ve denetimli serbestlik tedbiri olarak da kahvehanelere ve benzeri yerlere 1 yıl boyunca gitmekten yasaklanması; şeklinde denetimli serbestlik tedbirine karar verildiği, itiraz edilmeden kesinleşen bu tedbir kararının infaz için dosyada yer alan adresinin bulunduğu Doğubeyazıt Cumhuriyet Başsavcılığı’na gönderildiği, sanığın ekinde 30.03.2011 tarihli MERNİS belgesi bulunan 06.04.2011 tarihli dilekçesinde ikamet adresinin E..Mahallesi, .. V.. Sokak,.. Yıldırım-Bursa olduğunu beyan etmesi üzerine, tedbir kararının Bursa Cumhuriyet Başsavcılığı’na gönderildiği Bursa Cumhuriyet Başsavcılığı Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Şube Müdürlüğünün çağrısına uyulmamasından dolayı denetimli serbestlik kararının infaz edilemememesi üzerine, mahkemece sanığın dilekçe ile bildirdiği ve UYAP üzerinden yapılan kontroldede sanığın MERNİS adresini olduğu anlaşılan adres yerine, dosya içerisinde yer alan eski adresine talimat yazılması sonucu savunması alınamadan dosyada yer alan eski beyanları ile yetinilerek son hüküm kurulması suretiyle, savunma hakkının kısıtlanması
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 19.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi