Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/21761 E. 2014/14150 K. 09.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/21761
KARAR NO : 2014/14150
KARAR TARİHİ : 09.06.2014

Tebliğname No : 12 – 2013/190032
Mahkemesi : İstanbul Anadolu 10.Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 31/01/2013
Numarası : 2010/116- 2013/62
Suç : Taksirle Öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sanığın kusursuz olduğuna, hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
İki sınır arasında temel ceza belirlenirken; 5237 sayılı TCK’nın 61. maddesi göz önüne alınarak suçun işleniş biçimi, sanığın taksire dayalı kusurunun derecesi nazara alınmak suretiyle adalet, hakkaniyet ve nasafet kurallarına uygun makul bir cezaya hükmedilmesi gerektiği, gözetilmeksizin eşit kusurlu sanık hakkında asgari hadden bir miktar uzaklaşılması yerine, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek sanığa fazla ceza tayini,
Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkumiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceği düzenlenmiş ise de; sanığın olayda eşit kusurlu olması ve şoförlükle geçimini sağladığı göz önüne alındığında, sürücü belgesinin asgari hadden çok fazla uzaklaşılarak geri alınmasına karar verilmek suretiyle, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK.un 321.maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.