YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/21692
KARAR NO : 2014/12779
KARAR TARİHİ : 26.05.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/132901
Mahkemesi : Konya 1. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 24/01/2013
Numarası : 2012/269 – 2013/23
Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafinin sanığın kusurunun bulunmadığına ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine, katılan vekilinin ise suç vasfına ve eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, tali kusurlu olsa da, bir kişinin ölümüne, bir kişinin kemik kırığı oluşacak ve hayati tehlike geçirecek, bir kişinin de kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmalarına neden olan sanık hakkında temel cezanın asgari hadden uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Sanık hakkında hükmedilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirtilmemesi, keza hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine yasal dayanak oluşturan TCK’nın 50/1-a. maddesinin ve bir gün karşılığı takdir edilen adli para cezası miktarına yasal dayanak oluşturan TCK’nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeblerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 26/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.