YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/21679
KARAR NO : 2014/12781
KARAR TARİHİ : 26.05.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/115095
Mahkemesi : Ankara 10. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 20/12/2012
Numarası : 2012/671 – 2012/889
Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmamasına karar verilirken, sanığın tali kusurlu dahi olsa eylemi sonucunda bir kişinin ölümüne sebebiyet verdiği gözetilerek yeniden bu tür suç işlemeyeceği konusunda kanaat oluşmadığının gerekçe gösterildiği, oysa ki 5271 sayılı CMK’nın 5728 sayılı Kanunun 562. maddesi ile değişik 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek şekilde ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği, suç tarihi itibariyle sanığın sabıkasının bulunmadığı, dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışının bulunmadığı, ölenin mirasçıları ile sanık arasında yapılan ve 02.08.2012 tarihli protokolde ölenin mirasçılarına sanık tarafından 30.000 TL ödendiği ve ölenin mirasçılarının da bunun karşılığı olarak maddi ve manevi tazminat davası açmayacaklarının ve ceza davasında müşteki ve müdahil sıfatıyla yer almayacaklarının belirtildiği, bu suretle sanığın ölenin yakınlarının kendisinden talep ettiği maddi, manevi tazminatı ödediğinin anlaşıldığı, yine ölenin oğlu olan H.. A..’ün soruşturma aşamasında alınan beyanında şikayetinin bulunmadığını belirttiği de gözetilmeden, yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 26/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.