YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/21506
KARAR NO : 2014/11258
KARAR TARİHİ : 08.05.2014
Tebliğname no : 12 – 2012/309493
Mahkemesi : Çankırı Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 11/10/2012
Numarası : 2011/114 – 2012/124
Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanığın idaresindeki otomobili ile gündüz vakti çift yönlü yolda karşıdan gelen kamyonun sanığın şeridine tecavüzü nedeniyle sanığın bankete indikten sonra yeniden yola girdiği sırada direksiyon hakimiyetini kaybederek yolun soluna yönelen 30 metrelik fren izi bırakarak yoldan çıkıp takla atması ile meydana gelen ve sanığın kayın biraderi ve komşusu olan iki kişinin ölümü ile sonuçlanan olayda; iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş şekli, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, meydana gelen zararın ağırlığı, maddede öngörülen cezanın alt sınırı da nazara alınmak suretiyle, uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği nazara alınmadan, tali kusurlu olan sanık hakkında adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden asgari hadden fazla uzaklaşılarak sanık hakkında fazla ceza tayini,
2- İşçi emeklisi olduğunu beyan eden ve dosya kapsamına göre başkaca mal varlığı bulunduğuna dair bilgi ve belge bulunmayan sanık hakkında tayin edilen hüriyeti bağlayıcı cezanın adli para cezasına çevrilmesi sırasında bir gün karşılığı adlî para cezasının miktarının, kişinin ekonomik ve diğer şahsî hâlleri göz önünde bulundurularak takdir edilmesi gerektiği gözetilmeksizin, söz konusu miktarın, asgari haddin üzerinde “40 TL” olarak belirlenmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 08.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.