Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/21460 E. 2014/20164 K. 17.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/21460
KARAR NO : 2014/20164
KARAR TARİHİ : 17.10.2014

Tebliğname no : 12 – 2012/258063
Mahkemesi : İstanbul 35. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 17/07/2012
Numarası : 2009/399 – 2012/1578
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hüküm, sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanıkların ortağı olduğu Kasapoğlu Kebap Salonunda komi olarak çalışan 21 yaşındaki ölenin, sanık M.. Z.. Ç..’ın talimatı üzerine olay günü bayram temizliği yapıldığı sırada, fayans döşeli olan duvara plastik kapla su serperek fayansları yıkamak istemesi üzerine, serpilen suyun elektrik panosuna da isabet etmesi sebebiyle, dosya içeriğine göre pano ve içindeki kablolar yeterince izoleli olmadığı için elektrik kaçağı bulunduğu, sistemde de elektrik kaçağı oluştuğunda devreyi kesecek eleman olmadığı için elektrik kaçağının zemine kadar ulaştığı, bu sırada olay yerinde temizlik yapan kominin elektrik akımına maruz kalması sonucu öldüğü, her iki sanığın savunmaları birlikte değerlendirildiğinde, iş yeri ortağı olan sanık M.. Ç..’ın olaya konu kebap salonunda yönetimden sorumlu ve iş yerindeki küçük bakım ve onarımları yapmaya yetkili olduğu, ancak büyük çaplı işler için sanık O.. Ş.. ile birlikte karar verdikleri, sanık O.. Ş.. da diğer sanıkla birlikte lokantanın sahibi ise de, Florya’daki diğer şubenin yönetiminden sorumlu olduğu ve sürekli olarak belirtilen şubede bulunduğunun anlaşılması karşısında; sanık M.. Ç..’ın işveren vekili sıfatı ile meydana gelen olayda kusurunun bulunduğu, sanık O.. Ş..’nun ise kusur ve sorumluluğunun bulunmadığı anlaşılmakla; sanık O.. Ş..’nun beraatine karar verilmesi gerekirken, delillerin hatalı değerlendirilmesi sonucu, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi;
2-TCK’nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın geçmişi, kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre; her ne kadar M.. Ç.. asli kusurlu kabul edilmiş ise de, adli sicil kaydı bulunmayan, dosyaya olumsuz bir tavrı da yansımayan sanık hakkında, “kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu,yargılama sürecinde pişmanlık duymaması” şeklindeki dosya kapsamına uygun düşmeyen yetersiz gerekçe ile paraya çevirme hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi; yine taksirli suçlarda TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanıklar müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, bu nedenlerle 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.