Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/21364 E. 2014/14523 K. 12.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/21364
KARAR NO : 2014/14523
KARAR TARİHİ : 12.06.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/154890
Mahkemesi : Karşıyaka 4. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 13/03/2013
Numarası : 2011/528 – 2013/34
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura ve ceza miktarına, katılan vekilinin alt sınırdan ceza verilmesine ve lehe hükümlerin uygulanmasına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık yönetimindeki otomobil ile gündüz vakti yerleşim yeri içerisinde bölünmüş tek yönlü üç şeritli asfalt 10.5 metre genişliğindeki düz eğimsiz caddede, sol şeritte seyir halinde iken trafik ışıklarının bulunduğu yaya geçidinden sanığın gidiş yönüne göre yolun sağından soluna motosikleti ile geçmeye çalışan 1973 doğumlu yayaya sol şeritte çarpması ile ölümüne neden olduğu olayda, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş şekli, meydana gelen zararın ağırlığı, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu da nazara alınarak, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi yerine asgari hadden temel cezanın tayini,
Sanık hakkında tayin edilen cezanın adli para cezasına çevrilmesi sırasında sanığın ekonomik ve diğer şahsî hâllerinin göz önünde bulundurulması gerektiği gözetilmeksizin, birinci sınıf emniyet müdürü olan ve aylık 3500 TL geliri olduğunu beyan eden, dosya içeriğine göre de başkaca mal varlığının bulunduğuna ilişkin bilgi bulunmayan sanık hakkında, tayin edilen cezanın TCK’nın 52/2 maddesi gereğince adli para cezasına dönüştürülmesi sırasında asgari hadden çok fazla uzaklaşılarak günlüğünün 90 TL’den paraya çevrilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 12/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.