YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/21253
KARAR NO : 2014/13020
KARAR TARİHİ : 28.05.2014
Tebliğname No : 12 – 2012/297957
Mahkemesi :İstanbul Anadolu 8. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi :01.12.2011
Numarası :2010/517 – 2011/858
Suç :Taksirle Öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, katılanın zararını gidermeyip, gidermek konusunda herhangi bir girişimde de bulunmadığı, bu nedenle 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinde düzenlenen “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” düzenlemesinin uygulama imkanının olmadığı ve mahkemenin, katılana ait zararların giderilmemesi nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin hükmü uygulanmamasında isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamede bu yönde bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve eksik incelemeye ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- 5237 sayılı TCK’nın 50. ve 51. maddelerinin her ikisi de kişiselleştirme kurumu olup birbirlerine öncelikleri yok ise de, sanık müdafinin, sanık hakkında ceza tayini durumunda öncelikle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını, bu hükmün uygulanmaması halinde erteleme hükmünün, tayin edilen cezanın 2 yıldan fazla olması halinde ise, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesini talep etmesi ve önceliği erteleme hükmünün uygulanmasına hasretmesi karşısında, erteleme hükmünün uygulanması konusunda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi,
2- Sanığın gözaltında geçirdiği bir günlük sürenin 5237 sayılı TCK’nın 63. maddesi uyarınca cezasından mahsubuna karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
1-Sanık hakkında hükmolunan 1 yıl 8 ay hapis cezasının TCK’nın 49/2. maddesi uyarınca kısa süreli olmaması nedeniyle, hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, hürriyeti bağlayıcı cezayı adli para cezasına çevirmenin yasal dayanağını oluşturan TCK’nın 50/4. maddesinin gösterilmemesi ve sanık hakkında hükmedilen hapis cezası, adli para cezasına çevrilirken, adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirtilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesi ile TCK’nın 50 ve 52/3. maddelerine aykırı davranılması,
2- Sanık hakkında tayin olunan adli para cezasının taksitlendirilmesinde taksit aralığının gösterilmemesi suretiyle TCK’nın 52/4. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 28.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.