YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/21178
KARAR NO : 2014/11701
KARAR TARİHİ : 13.05.2014
Tebliğname no : 12 – 2012/297094
Mahkemesi : Ankara 18. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 02.10.2012
Numarası : 2011/90-2012/1545
Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusura, eksik incelemeye ve savunma hakkının kısıtlandığına; katılanlar vekilinin ise kusura ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
İki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş şekli, meydana gelen zararın ağırlığı, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu da nazara alınarak, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi, sanık hakkında tayin edilen cezanın adli para cezasına çevrilmesi sırasında sanığın ekonomik ve diğer şahsî hâllerinin göz önünde bulundurulması gerektiği gözetilmeksizin, din görevlisi olan ve aylık 2.000 TL geliri olduğunu beyan eden, dosya içeriğine göre aracı dışında başkaca mal varlığının bulunduğuna ilişkin bilgi bulunmayan tali düzeyde kusurlu olan sanık hakkında tayin edilen cezanın TCK’nın 52/2 maddesi gereğince adli para cezasına dönüştürülmesi sırasında asgari hadden çok fazla uzaklaşmak ve günlüğü 40 TL üzerinden paraya çevrilmesi suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
2- Sanık hakkında hükmedilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirtilmemesi; sanık hakkında tayin edilen uzun süreli hapis cezasının paraya çevrilmesi ve bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktarın belirlenmesi sırasında TCK’nın 50/4 ve 52/2. maddelerinin gösterilmemesi ve tayin olunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında yapılan hesap hatasına bağlı olarak eksik ceza tayini,
3-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saik” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi;
4-TCK’nın 63. maddesi uyarınca sanığın gözaltında geçirdiği sürenin cezasından mahsup edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
5-Katılanların tamamına vekalet ücreti tayini yerine tek katılana vekalet ücreti verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 13.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.