YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/21046
KARAR NO : 2014/10913
KARAR TARİHİ : 06.05.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/108656
Mahkemesi : İstanbul 4. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 13/12/2012
Numarası : 2012/356-2012/384
Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü, saat 23:30 sıralarında, sanık sevk ve idaresindeki otobüs ile seyir halinde iken, kavşağa ve yaya geçidine yaklaşırken hızını azaltmaması nedeniyle aracın direksiyon hakimiyetini kaybederek yaya geçidinden karşıya geçen ve orta refüjde bulunan A.. A.. ve H.. A..’e çarpma neticesinde, A.. A..’ün öldüğü, mağdur H.. A..’ün ise hayati tehlike geçirecek şekilde yaralandığı olayda, bilirkişi ve Adli Tıp Kurumu raporları ile tüm dosya kapsamı bir bütün olarak değerlendirildiğinde, asli ve tam kusurlu sanık hakkında, temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesinde isabetsizlik bulunmamakta ise de, olay nedeniyle mağdur H.. A..’ün şikayetinden vazgeçtiği, ölenin yakınlarıyla yapılan, 28.09.2012 tarihli protokol ile ölenin yakınlarının zararlarının giderildiği ve olay nedeniyle şikayetten vazgeçtikleri, sanığın adli sicil kaydının bulunmadığı ve duruşmaya yansıyan kişiliğininde olumlu olduğu hususları da dikkate alınmak suretiyle, TCK’nın 50/4, 50/1-a maddelerinde, taksirli suçlardan dolayı hükmolunan uzun süreli hapis cezasının, suçlunun kişiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlığa ve suçun işlenmesindeki özelliklere göre, adli para cezasına çevrilebileceği belirtildiği halde sanık hakkında tayin edilen cezanın paraya çevrilmesi gerekirken delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 06.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.