Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/20354 E. 2014/11945 K. 15.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/20354
KARAR NO : 2014/11945
KARAR TARİHİ : 15.05.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/228630
Mahkemesi : İmamoğlu Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 12/03/2013
Numarası : 2012/67 – 2013/58
Suç : Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, olay günü saat 16:05 sıralarında idaresindeki otoyla, meskun mahal içi, iki yönlü, 14,5 m genişliğindeki düz yolda seyirle olay yeri olan 4 yönlü kontrolsüz kavşak alanına geldiğinde, sevk ve idare hatasıyla karşı yönden gelen araçların yol şeridine geçerek karşı istikametten kendisine doğru nizami şekilde seyir halinde olan katılan V. K. yönetimindeki, oğlu olan diğer yaşı küçük katılanın da yolcu olarak bulunduğu kamyonete çarparak, katılan Veli Koyuncu’nun hayati tehlike geçirecek ve frontal kemik kırığına neden olacak, katılanın oğlu olan yaşı küçük katılan Ö.K.’nun ise basit tıbbi müdahaleyle giderilebilir şekilde yaralanmalarına neden olduğu olayda, sanığın, -katılan ve tanık anlatımlarıyla da doğrulanan- savunmasında “sağındaki kavşak kolundan tali yol konumundaki köy yolundan gelip kendisine ilk geçiş hakkını bırakmadan aniden ve hızla kavşağa giriş yaparak seyir şeridini kapatan sürücüsü ve plakası belirlenemeyen bir otoya çarpmamak için sola manevra yapmak zorunda kalması nedeniyle şerit ihlali yaptığını savunması karşısında, savunmanın samimi olup kabulü gerekeceği, ancak sanığın olay mahalli olan 4 yönlü kontrolsüz kavşak alanına yaklaşırken gelişebilecek ani durumlarda güvenle durabilecek şekilde hızını azaltarak kavşağa giriş yapması gerekirken mevcut hızıyla giriş yaptığı kavşakta önlemsiz şekilde sola manevra yaparak katılanların aracının geliş şeridine tecavüz ettiği olayda sanığın tali kusurlu olduğu gözetilmeden, delillerin takdirinde hataya düşülerek yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.