YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/19715
KARAR NO : 2014/13017
KARAR TARİHİ : 28.05.2014
Tebliğname No : 12 – 2012/193518
Mahkemesi :Seydişehir Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi :17.05.2012
Numarası :2011/355 – 2012/220
Suç :Taksirle Öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, katılanlar vekili ve sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusura, ceza miktarına, ertelemeye ve eksik incelemeye; katılanlar vekilinin sair nedenlere ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü gece saat 17:15 sularında açık havada, aydınlatmanın olmadığı meskun mahalde, bölünmüş, tek yönlü ancak yolun diğer platformundaki çalışma nedeniyle trafiğin tek platformdan 2 yönlü verildiği, 7 metre genişliğindeki yüzeyi kuru, asfalt kaplama, eğimsiz, düz yolda idaresindeki otomobille seyir halinde bulunan sanığın, olay mahalline 2 km mesafede, yolda çalışma, 50 km ve 30 km hız tahdit levhaları ile yolun tek şeride düştüğünü gösteren işaret levhaları mevcut olmasına rağmen ikrarına ve araçta yolcu olarak bulunan tanık Z.. Ş..’in beyanlarına göre saatte 100-110 km hızla seyrini sürdürerek, olay mahallinde, seyir istikametine göre sağ taraftan karşıdan karşıya geçmek amacıyla yola giren yaya ölene aracının sağ ön kısmıyla çarpması şeklinde gelişen ve yayanın ölümüyle sonuçlanan olayda, bilinçli taksirin şartlarının gerçekleştiği gözetilmeksizin sanık hakkında tayin olunan temel cezada TCK’nın 22/3. maddesi gereğince artırım yapılmayarak eksik ceza tayini,
Kabule göre de;
Sanık hakkında hükmolunan 1 yıl 8 ay hapis cezasının TCK’nın 49/2. maddesi uyarınca kısa süreli olmaması nedeniyle, hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, hürriyeti bağlayıcı cezayı adli para cezasına çevirmenin yasal dayanağını oluşturan TCK’nın 50/4. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 28.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.