YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/19699
KARAR NO : 2014/12406
KARAR TARİHİ : 21.05.2014
Tebliğname no : 12 – 2012/195243
Mahkemesi : İstanbul 15. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 09/02/2012
Numarası : 2010/80 – 2012/43
Suç : Taksirle Yaralama
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK’nın 53/6. maddesi gereği meslek ve sanattan men güvenlik tedbiri uygulanmasının mahkemenin takdirinde olup, bu konuda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi, mahkemece zımni red olarak değerlendirildiği kabul edilerek, tebliğnamede, bu yönden bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafii ve katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü, meskun mahalde gündüz vakti, bölünmüş, tek yönlü, iki şeritli yolda, sanık idaresindeki otomobille seyir halindeyken, ışıklı yaya geçidinin 8,30 metre ilerisinde, karşıdan karşıya geçmeye çalışan iki yayaya çarparak, vücutlarında orta ve ağır kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralanmalarına sebebiyet verdiği olayda, oluşa ve kabule göre, asli kusurlu olduğu kabul edilen sanık hakkında, meydana gelen zararın ağırlığı da dikkate alınarak, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, maddede öngörülen cezanın üst sınırı nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun şekilde asgari hadden uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
Sanık hakkında tayin edilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 21.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.