Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/19646 E. 2014/16414 K. 02.07.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/19646
KARAR NO : 2014/16414
KARAR TARİHİ : 02.07.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/186561
Mahkemesi : Osmaniye 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 02/04/2013
Numarası : 2012/461 – 2013/292
Suç : Taksirle yaralama, trafik güvenliğini tehlikeye sokma

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm ile trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan, hüküm kurulmasına yer olmadığına ilişkin karar, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olaydan bir saat iki dakika sonra yapılan ölçümde 2,15 promil alkollü olduğu tespit edilen ve olaydan öncesi alkol aldığını ikrar eden sanığın, idaresindeki otomobille yol kenarındaki araçlara çarpması sonucunda, aracında yolcu olarak bulunan K.. K.. ve N.. K..’ın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir düzeyde yaralandıkları ve her iki mağdurun da 09.04.2012 tarihli emniyet ifadelerinde şikayetçi olmadıkları, ancak; N.. K..’ın mahkeme beyanında şikayetçi olması üzerine davaya katılmasına karar verilmiş ise de, şikayetten vazgeçmeden vazgeçmenin mümkün olmadığı ve ayrıca mağdurlardaki yaralanmanın TCK’nın 89/1. maddesi kapsamında basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte olması nedeniyle atılı suçun bilinçli taksir ile işlenmesi hali de dahil TCK’nın 89/5. maddesi uyarınca şikayete tabi olduğu ve mağdurların da şikayetçi olmadıkları gözetilerek; taksirle yaralama suçundan düşme, unsurları itibariyle oluşan trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan ise, mahkumiyet kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesis edilmesi,
Kabule göre de;
a- Sanık hakkında, taksirli suçlarda uygulanma imkanı olmayan TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanması suretiyle hak yoksunluğuna hükmedilmiş olması,
b- Sürücü belgesine sahip olmayan sanığın, TCK’nın 53/6 maddesi gereğince, sürücü belgesinin 2 yıl süreyle geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 02.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.