YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/19576
KARAR NO : 2014/12864
KARAR TARİHİ : 27.05.2014
Tebliğname no : 12 – 2012/199188
Mahkemesi : Manisa 1.Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 22.05.2012
Numarası : 2012/83 – 2012/534
Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin hükmün açıklanmasının geri bırakılması veya erteleme kararı verilmesi gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-5237 sayılı TCK’nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre; sanık müdafinin lehe hükümlerin uygulanması yönünde talebi bulunduğu da dikkate alınarak, sabıkası ve dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışları bulunmayan, ikrarı ile muhakemeyi kolaylaştırıcı ve sübuta yardımcı olan davranışları ile sosyal ilişkileri nedeniyle cezasında TCK’nın 62. maddesi gereğince indirim yapılan, tüm duruşmalarda hazır olan ve üzüntüsünü dile getiren 13.03.2012 tarihli Manisa 1.Noterliğinde düzenlenen sulh sözleşmesine göre ölenin anne ve babasına 50.000 TL. ödeme yapıldığının ve mağdurların şikayetlerinden vazgeçmeleri karşısında sanık hakkında TCK’nın 50. maddesinin uygulanması koşullarının oluştuğu gözetilmeksizin bu konuda olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saik” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
3-5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin kasten işlenen suçların yasal sonucu olarak uygulanacağı gözetilmeden, taksirli suçtan mahkum edilen sanık hakkında anılan madde ile güvenlik tedbirine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 27/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.