Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/18056 E. 2014/8825 K. 10.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/18056
KARAR NO : 2014/8825
KARAR TARİHİ : 10.04.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/75432
Mahkemesi : Ankara 13. Sulh Ceza Mahkemesi
Tarihi : 27/11/2012
Numarası : 2012/421 -2012/1477
Suç : Taksirle yaralama, Trafik güvenliğini tehlikeye sokma

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkûmiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahalli Cumhuriyet savcısının temyizinin sanık aleyhine olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık yönetimindeki minibüs ile olay tarihinde gündüz vakti ters yöne girip, ters yönde ilerleyerek gidiş yönüne göre sola dönmek isterken sol taraftaki kaldırımda bulunan mağdur çocuğun koluna çarparak basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığı ve katılanın şikayetçi olduğu olayda, TCK’nın “Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma” başlıklı 179. maddesinin 2. fıkrasında ulaşım araçlarının kişilerin hayat, sağlık veya malvarlığı açısından tehlikeli olabilecek şekilde kullanma halinin suç olarak düzenlendiği, maddede belirtilen suçun tehlike suçu olup, somut olayda ise mağdurun yaralanmış olmaları sebebiyle zarar suçunun oluştuğu, sanığın sadece taksirle yaralama suçundan cezalandırılması ile yetinilmesi gerektiği gözetilmeden, gerekçeli kararda sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan beraatine, taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine karar verildiğinin belirtilmesine rağmen hükümde her iki suçtan kurulan hükümlerin karıştırılması suretiyle çelişkiye düşülmesi,
Kabule göre de,
Yaşı küçük olan mağdur S.. M.. D..’a 5271 sayılı CMK’nın 234/2. maddesi uyarınca yargılama aşamasında zorunlu vekil atanmamış olması,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA,10.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.