Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/17807 E. 2014/11072 K. 07.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/17807
KARAR NO : 2014/11072
KARAR TARİHİ : 07.05.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/105921
Mahkemesi : Antalya 10. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 15.01.2013
Numarası : 2012/ 642-2013 / 22
Suç : Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre mahalli Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Trafik görevlileri tarafından bir olaya karıştığı için durdurulmaya çalışılan sanığın dur ihtarına uymayarak, idaresindeki motosikletle yerleşim yeri içindeki kenarlarında kaldırım bulunan bölünmüş yolda teknik bir belirleme yapılamadığı için kesin hızı belirlenemeyen sanığın hızlı seyrettiği kabulü ile solundan yola giren yayalara çarparak, katılan S.. O..’ın basit tıbbi müdahale ile düzelir, M.. E..’ın ise vücudunda hayati fonksiyonlarını 2. derece etkileyecek derecede kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralamalarına neden olan sanık hakkında, TCK’nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde, maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerektiği gözetilmeden, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek asgari hadden çok fazla ayrılarak ceza tayini,
2- Taksirli suçlarda TCK’nın 53/1. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına karar verilmeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 07.05.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.