Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/17436 E. 2014/9624 K. 18.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/17436
KARAR NO : 2014/9624
KARAR TARİHİ : 18.04.2014

Tebliğname no : 12 – 2012/189693
Mahkemesi : İstanbul Anadolu 4. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 08/03/2012
Numarası : 2011/119 – 2012/254
Suç : Taksirle Öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Olay günü, saat 13:00 sıralarında, sanığın, U.. Sokak üzerinde park halinde bulunan minibüsünü çalıştırıp, Marmara Caddesi’ne doğru geri geri seyrederken, sokak içerisinde yaya kaldırımı yanında duran yaya M.. Ö..’a çarpması neticesinde, yayanın ölümüyle gerçekleşen olayda, bilirkişi ve adli tıp kurumu raporları ile tüm dosya kapsamı bir bütün olarak değerlendirildiğinde, sanığın tam kusurlu olarak kabulünde isabetsizlik bulunmamakla birlikte, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken, meydana gelen zararın ağırlığı, maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırı nazara alınarak, adalet, hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle en üst sınırdan ceza tayini,
2- Sanığa ait sürücü belgesinin TCK’nın 53/6. maddesi gereğince geri alınmasına karar verilirken işlenen suçla orantılı olmayacak; adalet hakkaniyet ve nasafet kurallarına uymayacak şekilde TCK’nın 3/1. maddesine aykırı olarak 3 yıl süre ile geri alınmasına karar verilmesi,
Kabule göre de;
Sanığın sahip olduğu sürücü belgesine geçici olarak el konulurken, uygulanan kanun maddesinin TCK 53/6 yerine, TCK 50/6 olarak yanlış gösterilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.