YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/16863
KARAR NO : 2014/12875
KARAR TARİHİ : 27.05.2014
Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/2, 62, 50/1-a, 52/2. maddeleri gereğince mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamına göre, 11.10.2008 tarihinde, gece saat 03:15 sıralarında, idaresindeki kamyonet ile 3,03 promil alkollü halde zig zaglar çizerek seyir halinde olan sanığın, kolluk görevlilerince farkedilmesi üzerine yapılan kontrolde gerekli idari yaptırım uygulanıp aracının sanığın arkadaşı …’a teslim edildikten kısa bir süre sonra, sanığın tekrar direksiyona geçerek aynı gün saat 06:30 sıralarında idaresindeki kamyonet ile alkollü halde seyir halindeyken yolun bir buçuk metre dışında usulüne uygun şekilde park halindeki bir başka otomobile çarparak olay yerinden uzaklaşması ve yine aynı gün saat 08:45 sıralarında seyir halinde iken direksiyon hakimiyetini kaybederek kaldırıma ve kaldırım bitimindeki çam ağacına çarparak durabilmesi şeklinde gerçekleşen olayda; sanık hakkında zincirleme suç hükümleri uygulanarak, hükmedilen cezanın, TCK’nın 43/2. maddesi yollamasıyla aynı Kanunun 43/1. maddesi gereğince, dörtte birinden dörtte üçüne kadar artırılması gerektiği nazara alınmadan, yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle, sanık hakkında eksik ceza tayin edilmesi ve benzer suçtan tekerrüre esas olmayan sabıkası bulunan sanığın uslanmaz kişiliği ve suçun işleniş şekli de dikkate alınarak tayin olunan hapis cezasının TCK’nın 50. maddesi gereğince seçenek yaptırıma çevrilmemesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından, bozma sebebi sayılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ceza miktarına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, sanık hakkında temel cezanın tayini sırasında uygulama maddesi olan TCK’nın 179/3. maddesi atfına yer verilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan “5237 sayılı TCK’nun 179(2)” ibaresinin yerine “TCK’nın 179/3. maddesi yollamasıyla aynı Kanunun 179/2.” ibaresinin getirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.