Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/16822 E. 2014/20176 K. 17.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/16822
KARAR NO : 2014/20176
KARAR TARİHİ : 17.10.2014

Tebliğname no : 12 – 2012/190412
Mahkemesi : İstanbul 49. Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 26/04/2012
Numarası : 2011/835-2012/318
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık S.. A.. ve hakkında aynı suçtan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen diğer sanık F.. K..’ın, Eski Eserler ve Anıtlar Yüksek Kurulu’nun 15/01/1977 gün ve 9591 sayılı kararı ile korunması gerekli kültür varlığı olarak tescilli .. nolu parselin komşu parselinde kalan .. parsel nolu binanın cephesini onaylı restorasyon projesinden farklı olarak yaptıkları ve kısmi bir kat ilave ettikleri iddiasıyla haklarında dava açıldığı, Eyüp Belediye Başkanlığı’nın yazısında, sanık Sabriye’nin zemin kat bağımsız 2. bölümün, sanık Fevzi’nin ise normal kat 3. bağımsız bölümün malikleri oldukları, sanık Fevzi’nin aşamalardaki savunmasında, ilave katın kendisi tarafından yapıldığını, diğer sanık Sabriye’nin bu katın inşası ile bir ilgisinin bulunmadığını beyan ettiği, sanık Sabriye’nin de bu savunmayı doğruladığı, mahkemece mahallinde keşif icra edilmeksizin sanık savunmalarına itibar edilmek suretiyle, kısmi katın sanık Fevzi tarafından yapıldığının, sanık Sabriye’nin suça iştirak etmediğinin sabit olduğu gerekçesiyle beraat kararı verildiği anlaşılmakla,
Mahkemece, dava konusu taşınmazda konusunda uzman bilirkişiler marifetiyle keşif icra edilmek suretiyle, şehir plancısı G.. A.. ve mimar Ö.. U.. tarafından İstanbul II Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’na sunulan 31/12/2010 tarihli rapor ile binanın cephesinin onaylı restorasyon projesinden farklı olarak yapıldığı yönündeki tespite yönelik rapor alınıp, söz konusu aykırılığın kim ya da kimler tarafından, hangi tarihte yapıldığının kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilerek, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerektiği gözetilmeksizin, eksik inceleme ile yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 17/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.