Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/16812 E. 2014/8039 K. 01.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/16812
KARAR NO : 2014/8039
KARAR TARİHİ : 01.04.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/131571
Mahkemesi : Kadirli Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 01.02.2013
Numarası : 2011/641-2013/32
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Oluşa ve incelenen dosya kapsamına göre, olaydan yaklaşık yarım saat sonra yapılan ölçüme göre 136 promil alkollü olarak, meskun mahaldeki, çift yönlü, 7,5 metre genişliğindeki asfalt kaplı yolun hafif virajlı kısmında, trafiği yeterince kontrol etmeden dönüş yapmak üzere geri manevra yapan sanığın, aynı yol üzerinde seyir halinde bulunan mağdur Necati’nin idaresindeki minibüsle çarpışması neticesinde sanığın aracında bulunan mağdur Emrah’ın ve minibüs sürücüsü mağdur Necati’nin kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmaları şeklinde gerçekleşen olayda, TCK’nın 179/3. maddesinde düzenlenen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunun tehlike, 89. maddede düzenlenen taksirle yaralama suçunun zarar suçu olduğu, zarar suçunun oluştuğu ahvalde sanığın yalnızca bu suçtan cezalandırılması gerekmesi karşısında; bilinçli taksirin varlığı halinde TCK’nın 89/1. maddesi kapsamı dışında kalan yaralanmaların TCK’nın 89/5. maddesi uyarınca takibinin şikayete tabi olmadığı, mağdurlar Necati ve Emrah’ın yaralanmaları nedeniyle alkol seviyesi de gözönünde bulundurularak bilinçli taksirle hareket eden sanığın eyleminin TCK’nın 89/4. maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 01.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.