YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/16344
KARAR NO : 2014/5610
KARAR TARİHİ : 06.03.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/195573
Mahkemesi : İstanbul 55. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 28/10/2011
Numarası : 2010/342- 2011/633
Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın yönetimindeki çöp kamyonu ile gündüz vakti hava yağmurlu iken, meskun mahalde bölünmüş tek yönlü yaya kaldırımı bulunmayan asfalt 6 metre genişliğindeki düz rampa yukarı sokağa ters yönde girip sokağın çöplerini aldığı sırada karşı yönden gelen ve yokuş çıkan araca yol vermek amacı ile geri manevra yaptığı sırada yol içinde bulunan 1926 doğumlu yayaya çarpması sonucu, yayanın ölümü ile neticelenen olayda, sanığın asli kusurlu olması nedeniyle temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesinde isabetsizlik bulunmamakta ise de, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş şekli, meydana gelen zararın ağırlığı, maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırı nazara alınmak suretiyle, adalet, hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, alt sınırdan fazla uzaklaşılıp, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle fazla ceza tayini,
2-Suç tarihine göre, sanığın sürücü belgesinin 5237 sayılı TCK’nın 53/6. maddesi yerine, 2918 sayılı Kanunun 118. maddesine göre geri alınmasına karar verilmesi,
3- Sanığın kovuşturma aşamasında; belediyeden temizlik işini alan taşeron firmada işçi olarak çalıştığını ve aylık kazancının 1.000 TL olduğunu beyan ettiği anlaşılmakla, sanık hakkında hükmolunan 30400.- TL adli para cezasının sanığın ekonomik ve sosyal durumu nazara alınarak hakkaniyete uygun şekilde taksit miktarı belirlenmesi gerekirken 10 taksitte tahsiline karar verilmesi,
Kabule göre de;
Sanık hakkında TCK’nın 85/1, 62. maddeleri gereğince hükmolunan 4 yıl 2 ay hapis cezası uzun süreli olup adli para cezasına çevrilmesi sırasında TCK’nın 50/4, 1-a. maddesi ile adli para cezasının miktarının belirlenmesinde TCK’nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 06.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.