Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/16126 E. 2014/20180 K. 17.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/16126
KARAR NO : 2014/20180
KARAR TARİHİ : 17.10.2014

Tebliğname no : 12 – 2012/182052
Mahkemesi : Edirne 3. Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 12/04/2012
Numarası : 2011/339-2012/215
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Türkiye Kızılay Derneği Edirne Şube Başkanı olan sanığın, Edirne Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’nun 04/07/2003 tarih ve 7697 sayılı kararı ile korunması gerekli sivil mimarlık örneği olarak tescilli ve anılan kurulun 05/10/2007 tarih ve 1632 sayılı kararı ile uygun bulunan Koruma Amaçlı İmar Planında kentsel ve 3. derece arkeolojik sit alanında kalan mülkiyeti Türkiye Kızılay Derneği’ne ait olan taşınmazın, Koruma Bölge Kurulu’nun 17/12/2010 gün ve 3327 sayılı kararı ile uygun bulunan restorasyon proje ve raporunda, yapının bodrum kat taş duvarlarının korunduğu, sadece üst kısmının alınacağı, özgün su basman seviyesinin korunacağının belirtilmesine rağmen, yapının tamamının kaldırıldığı, özgün su basman seviyesi olan taş duvarlarının yok edildiğinin tespit edildiği, mimar Sedat Kuru tarafından hazırlanan restorasyon raporunun 3. paragrafında, yapının bodrum kat yığma taş duvarlarının korunacağı, taş duvarlar üzerine yapılmış olan sıvaların kazınarak orijinal hale getirileceği, bodrum kat içerisinde sonradan örülen tuğla duvar ile bodrum kata giriş kapatıldığından, bu duvarın da söküleceğinin belirtildiği, dosya kapsamında mevcut sanat tarihçisi ve mimar bilirkişilerin raporlarında, davaya konu tescilli yapının parselinde yapılan hafriyat sonucu, mevcut yol kotunun yaklaşık 3 metre altına inildiği ve yapının bodrum kat su basman (üst temel) ve temel duvarlarının söküldüğünün görüldüğü, parselde oluşan hafriyat çukurunun kesitlerinde ve tabanında tescilli yapıya ait özgün hiçbir yapı kalıntısına rastlanılmadığı, korunması gerekli taşınmaz kültür varlığına geri dönüşü mümkün olmayan kalıcı, inşai ve fiziki müdahalede bulunulduğunun belirtildiği, bu itibarla sanığın, 6498 sayılı Kanun ile değişik 2863 sayılı Kanunun 65/1-1. cümlesi uyarınca cezalandırılması gerektiği gözetilmeksizin, eksik araştırma ve hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.