YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/16076
KARAR NO : 2014/20687
KARAR TARİHİ : 22.10.2014
Tebliğname no : 12 – 2012/159645
Mahkemesi : Eskişehir 3. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 03/05/2012
Numarası : 2010/293 – 2012/480
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinde, Eskişehir 1. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2009/1144 değişik iş sayılı kararına istinaden sanığın evinde yapılan aramada, kültür varlığı niteliğine haiz olduğu düşülen birer adet kemer tokası ve deve çanı bulunduğu, bu parçalar üzerinde, Anadolu Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nde öğretim görevlisi olarak çalışan bilirkişi tarafından yapılan inceleme sonucunda düzenlenen raporda, iki eserinde 2863 sayılı Kanun’un 23. maddesi kapsamında etnoğrafik eserlerden olup, yurt içinde alım ve satımının serbest olduğunun belirtildiği görülmekle,
İncelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
30/12/2011 havale tarihli bilirkişi raporunda, dava konusu eserlerin 2863 sayılı Kanun kapsamında, etnoğrafik eser konumunda olduğundan alım satımının serbest olduğu belirtilmiş ise de; suça konu eserlerin hem etnoğrafik nitelikte olup hem 2863 sayılı Kanun kapsamı dışında ve ayrıca tasnif ve tescil dışı bulunmasının mümkün olmadığı, zira “tasnif ve tescil dışı olma” ifadesinin korunması gerekli görülmeyen varlıklar için kullanılabileceği, etnoğrafik nitelikteki kültür varlıklarının ise 2863 sayılı Kanun’da korunması gerekli taşınır kültür ve tabiat varlıkları arasında sayıldığı, 2863 sayılı Kanun kapsamı dışında olan objelerin Kanun tarafından koruma altına alınmayan, söz konusu Kanunun konusunu oluşturmayan varlıklar olduğu, yine bir eserin hem 2863 sayılı Kanun kapsamında bulunup hem de tasnif ve tescil dışı olmasının da mümkün bulunmadığı, dolayısıyla, sözü edilen eserlerin etnoğrafik değerde bulunduklarının tespit edilmiş olması karşısında, sanığın sabit olan eylemi nedeniyle 2863 sayılı Kanun’un 70. maddesi düzenlenen suçtan mahkumiyetlerine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde beraatlerine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2863 sayılı Kanunun 23/a maddesinde, korunması gerekli taşınır kültür ve tabiat varlıkları arasında sayılan etnoğrafik nitelikteki kültür varlıklarının serbestçe bulundurulamayacağı, aynı Kanunun 25/1. maddesi uyarınca, tasnif ve tescile tabi tutulan korunması gerekli etnoğrafik nitelikteki kültür varlıklarından müzelere alınması gerekli görülmeyenler ile bu nitelikte olup da sahiplerince müzelere satılmak istenmeyen taşınır kültür varlıklarının “tescile tabi taşınır kültür ve tabiat varlığı belgesi” düzenlenerek sahiplerine iade edileceği, başka bir deyişle suça konu eserin etnoğrafik nitelikte kültür varlığı olmasının, bu varlığın serbestçe bulundurulabileceği anlamına gelmediği, somut durumda suça konu eserin 2863 sayılı Kanunun 23/a maddesi uyarınca tasnif ve tescile tabi, etnografik nitelikte bulunmaları ve sanığın “tescile tabi taşınır kültür ve tabiat varlığı belgesi” olduğuna dair bir savunmasının da mevcut olmaması karşısında, sanıktan ele geçirilen eserin 2863 sayılı Kanun’un 75. maddesi uyarınca müzeye teslimine karar verilmesi gerektiği gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince, beraate ilişkin hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 22/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.