YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/15717
KARAR NO : 2014/8119
KARAR TARİHİ : 02.04.2014
Tebliğname no : 12 – 2012/166488
Mahkemesi : Adana 11. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 19/04/2012
Numarası : 2011/738 – 2012/487
Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafilerinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmedilen cezanın on yıldan az hapis cezası olması nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 318 ve 5271 sayılı CMK’nın 299. maddeleri gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafilerinin, cezanın fazla olduğuna, takdiri indirim maddesinin uygulanması gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan “failin kastının yoğunluğu” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2- Sanığın olaydan sonra 70 promil alkollü olduğu saptanmış ise de, otoyolda yağışlı havada, hızı nedeniyle, direksiyon hakimiyetini kaybettiği, olayın meydana gelmesinde alkolün etken olmadığı anlaşılmakla; sanık müdafinin hükmün verildiği 19.04.2012 tarihli son oturumda, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesini talep etmesi karşısında hükmolunan uzun süreli hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nın 50/4. maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesi imkanının bulunduğu gözetilerek, belirtilen istek hakkında olumlu ya da olumsuz bir karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 02.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.