YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/15330
KARAR NO : 2014/7328
KARAR TARİHİ : 25.03.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/179800
Mahkemesi : Oğuzeli Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 17/01/2007
Numarası : 2005/375-2007/11
Suç : Hakkı olmayan yere tecavüz
Hakkı olmayan yere tecavüz suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, Maliye Hazinesi adına kayıtlı olan O.. ilçesi, K.. köyü, Y.. mevkii, 127 ve 128 sayılı parselleri izinsiz şekilde tarla olarak sürüp ektiği, bu durumun tespit edildiği ve Oğuzeli Kaymakamlığı’nın 16.05.2005 tarihli tecavüzün meni kararı ile sanığın taşınmazdan çıkartılmasına karar verildiği, söz konusu parsellerin Adana Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’nun 29.08.1988 tarih ve 114 sayılı kararı ile 1. ve 3. derece arkeolojik sit alanı sınırları içerisinde kalmakta iken, adı geçen Koruma Bölge Kurulu’nun 19.12.2003 tarih ve 5439 sayılı kararı ile 127 sayılı parselin sit alanı sınırları dışında bırakıldığı, 128 sayılı parselin de sadece 75 metre karelik küçük bir kısmının 3. derece arkeolojik sit alanı içerisinde bırakılıp kalan kısmının sit alanı sınırları dışında bırakıldığı, her ne kadar sanık hakkında soruşturmaya başlanıp 2863 sayılı Kanuna aykırılıktan ve Hakkı Olmayan Yere Tecavüz suçundan dava açılmış ise de, gerek Müze Müdürlüğü’nden alınan 14.11.2005 ve 05.12.2005 tarihli raporlar ile 02.08.2006 tarihli fen bilirkişisi raporundan anlaşılacağı üzere, sanığın izinsiz sürüp ektiği 127 sayılı parselin tamamının sit alanı dışında bulunduğu, 128 sayılı parselin ise sadece 75 metre karelik kısmının 3. derece arkeolojik sit alanı içerisinde kaldığı ama bu kısmın sanık tarafından kullanılmadığı, sanığın sit alanı içerisinde izinsiz fiziki müdahalede bulunmadığı ve bu nedenle 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçunun unsurlarının oluşmadığı, diğer yandan 5237 sayılı TCK’nın 154/1 maddesinde 5841 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası, kamu arazisi üzerinde gerçekleştirilen işgalin suç olmaktan çıkarıldığı, bu bakımdan hakkı olmayan yere tecavüz suçunun da unsurları itibariyle oluşmadığı anlaşıldığından, sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince, isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 25.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.