Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/15296 E. 2014/17340 K. 09.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/15296
KARAR NO : 2014/17340
KARAR TARİHİ : 09.09.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/166128
Mahkemesi : Geyve Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 29/03/2011
Numarası : 2009/194 – 2011/90
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Gayrimenkul Eski Eserler ve Anıtlar Yüksek Kurulunun 17/04/1966 tarih ve 3141 sayılı kararı ile korunması gerekli kültür varlığı olarak tescil edilen .. İli, .. İlçesi, .Mahallesi,.ada 41 parsel üzerinde bulunan Gazi Süleymanpaşa Mescidi’nin koruma alanı kapsamında yer alan, ..ada.. parsel üzerindeki yapının mevcut birinci katına ilave olarak ikinci bir kat inşa edildiğinin tespit edilmesi üzerine sanık hakkında açılan kamu davası ile ilgili olarak, suça konu taşımazın tapu kaydı incelendiğinde, korunması gerekli kültür varlığı olarak tescilli Gazi Süleymanpaşa Mescidi’nin koruma alanında yer aldığına ilişkin herhangi bir şerh bulunmadığı gibi, Koruma Kurulu’nun 12/08/2009 tarihli yazısında sanığa veya taşınmazın önceki maliklerine bahse konu tescil kararının tebliğ edildiğine dair herhangi bir belge bulunmadığının belirtilmiş olması karşısında, sanığın suça konu taşınmaz üzerine inşai müdahalede bulunması için Koruma Kurulu’ndan izin alınması gerektiğini bilmediğine ilişkin beyanına itibar edilmesi gerektiği, kaldı ki suça konu uygulamalarla ilgili olarak Geyve Belediyesi tarafından 30/06/2009 tarihinde inşaat ruhsatı verilmiş olması ve bu uygulamaların durdurulması konusunda ihtar yapılmasından sonra da sanığın yapının inşaasına devam ettiğine ilişkin herhangi bir delil bulunmaması karşısında; atılı suçtan beraati yerine, delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek, mahkumiyetine ilişkin yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.