YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/15277
KARAR NO : 2014/18291
KARAR TARİHİ : 22.09.2014
Tebliğname no : 12 – 2012/152978
Mahkemesi : Lüleburgaz 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 24/01/2012
Numarası : 2011/120 – 2012/21
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Edirne Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’nun 10.02.1994 tarih ve 1735 sayılı kararıyla sınırları belirlenen, 1. grup yapı statüsünde korunması gerekli taşınmaz kültür varlığı olan Sokullu Külliyesi Arastasında yer alan ve özel mülkiyete konu olan Sokullu Külliyesi Koruma Alanı içerisinde, .. mahallesi, 311 sayılı ada, 26 ve 27 sayılı parsellerde yer alan dükkanlarda, malik olan sanık tarafından izin alınmadan tadilat işlerinin yapıldığı, ilgili Koruma Bölge Kurulu görevlilerince yerinde yapılan inceleme sonucu, 26 ve 27 sayılı parsellerde bulunan dükkanlar arasında geçiş yapılarak birlikte kullanıldığının, cephe doğramasının alüminyum, zemin döşemesinin seramik malzeme ile yenilendiğinin, klima takıldığının ve saçağının onarıldığının tespit edildiği ve ilgili Koruma Bölge Kurulu’nun 04.11.2010 tarih ve 3286 sayılı kararıyla sorumlular hakkında suç duyurusunda bulunulduğu, bunun üzerine sanık hakkında soruşturmaya başlandığı ve 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan davanın açıldığı, her ne kadar yapılan yargılama sonunda, izinsiz uygulamaların yapılış tarihlerinin belirlenememesi gerekçesiyle sanığın beraatine karar verilmiş ise de, 30.06.2011 tarihli olay yeri keşfine iştirak eden inşaat mühendisinden alınan bilirkişi raporunda da, izinsiz uygulamaların esaslı tadilat niteliğinde olduğunun belirtildiği, sanığın tescilli binada izin almadan tadilat işleri yaptığı, taşınmazın tapu kaydında da binanın tescilli kültür varlığı olduğuna dair şerhin bulunduğu ve böylece sanığın suçunun sabit olduğu anlaşılmakla,
Üzerinde müdahale gerçekleştirilen taşınmazın 2863 sayılı Kanunun 6. maddesi kapsamında tescilli kültür varlığı olması nedeniyle taşınmazda izinsiz ya da izin kapsamı dışında yapılan her türlü inşai faaliyetin suç oluşturacağı, bu bakımdan müdahalenin binanın içinde ya da dışında gerçekleştirilmesinin önem arz etmediği, bu kapsamda tescile esas bilgi ve belgeler getirtilerek, izinsiz yapılan tadilatın yapının tescil edilmesine neden olan kriterlere uygun olup olmadığının, yapıya ait orjinal dokuya uyum sağlayıp sağlamadığının, tescilli kültür varlığında zarar meydana getirip getirmediğinin belirlenmesi gerektiği,
Bu kapsamda somut olay değerlendirildiğinde, tescile esas bilgi ve belgelerin dosya kapsamına getirtilmesi, olay yerinde sanat tarihçi ve inşaat mühendisi ile yeniden keşif icra edilerek, öncelikle sanık tarafından yapılan izinsiz uygulamaların, kullanılan malzemelerdeki eskime durumu nazara alınarak yapım tarihlerinin tespit edilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin edilmesi, izinsiz uygulamaların yapım tarihlerinin tespitinin ardından uygulamaların, tescilli kültür varlığının bütünü ve dolayısıyla orjinal dokusu ile uyumlu olup olmadığının, niteliğinin ve yapıda zarar meydana getirip getirmediğinin belirlenmesi, taşınmazın bu nitelikte bir zarar gördüğünün belirlenmesi durumunda sanığın, 6498 sayılı Kanun ile değişik 2863 sayılı Kanunun 65/1-1.cümlesi uyarınca cezalandırılması, bu nitelikte bir zararın mevcut olmadığının, ancak yapılan tadilatın ruhsata tabi inşai ve fiziki müdahale kapsamında bulunduğunun belirlenmesi durumunda, 6498 sayılı Kanun ile değişik 65/1-2.cümlesi uyarınca cezalandırılması, yapılan bu tadilatın ruhsata tabi olmayan, “basit onarım” niteliğinde olduğunun belirlenmesi halinde ise, 5498 sayılı Kanun ile değişik 2863 sayılı Kanunun 65/4. maddesi ile cezalandırılması gerektiği gözetilmeksizin, eksik araştırma ve hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 22.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.