Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/15222 E. 2014/1417 K. 23.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/15222
KARAR NO : 2014/1417
KARAR TARİHİ : 23.01.2014

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 1- Sanık … hakkında; 2863 sayılı Kanunun 74/1, 5237 sayılı TCK’nın 62, 51, 53, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyet, erteleme
2- Sanıklar …, …, … ve … hakkında; Beraat

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık …’ın mahkumiyetine ilişkin hüküm adı geçen sanığın müdafii ile katılan vekili; sanıklar …, …, … ve …’nin beraatlerine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık …’ın, Kurudere Köyü, Bozseki mevkiinde yer alıp, savunmasına göre hayvan yetiştiriciliği yapmak üzere sanıklar … ve …’den kiraladığı ve aynı zamanda 2863 sayılı Kanunun 6. maddesi kapsamında antik kent özelliği gösteren taşınmazda, kültür varlıkları bulmak amacıyla, işçisi olup hakkında aynı suçtan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen sanık … ile birlikte, yaklaşık 5 m uzunluğunda, 3.5 m genişliğinde, 4 m derinliğinde çukur açmak suretiyle izinsiz kazı yaptığı, taşınmazın malikleri olan sanıklar … ve … ile kiralanmasına aracılık eden sanık … ve sanık …’in savunmasına göre yetiştirilmek istenen hayvanlara çobanlık yapması hususunda anlaşmaya varılan sanık …’nın, sanık … tarafından gerçekleştirilen “kültür varlıkları bulmak amacıyla izinsiz kazı yapma” eylemine herhangi bir şekilde iştirak ettiklerine dair savunmalarının aksine delil bulunmadığı anlaşılmakla,
Yapılan yargılama sonunda yüklenen suçun sanıklar …, …, … ve … tarafından işlendiğinin sabit olmadığı, atılı suçun adı geçen sanıklar yönünden sübut bulmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, yeterli inceleme yapılmadan karar verildiğine ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, adı geçen sanıkların beraatlerine ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
Sanık … hakkında yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- 2863 sayılı Kanunun 6. maddesi kapsamında kalıp, tescil şartı aranmaksızın korunması gerekli yerlerden olan ve yoğun şekilde taşınmaz kültür varlığı nitelikli mimari eser buluntuları barındıran bölgede, hayatın olağan akışına aykırı olarak keçi yetiştiriciliği yapma söylemiyle yaklaşık 4 m derinliğinde çukur açan sanık hakkında asgari hadden uzaklaşılarak temel ceza tayini gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Olay yerinin niteliği, olayın meydana geliş şekli ve sanığın daha önce de 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkum edilmiş olması birlikte değerlendirildiğinde, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 51/1 maddesinde düzenlenen erteleme müessesesinin uygulanma koşullarının oluşmadığı gözetilmeksizin, hatalı değerlendirme ile sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının ertelenmesine karar verilmesi,
Kabule göre de;
1- İzinsiz kazı eyleminin gerçekleştiği bölge, 2863 sayılı Kanunun 6. maddesi kapsamında yer alıp, tescil şartı aranmaksızın korunması gereken yerlerden olduğu halde, sanık hakkında tayin edilen temel cezadan 2863 sayılı Kanunun 74/1-2. cümlesi uyarınca indirim yapılması,
2- 5237 sayılı TCK’nın 53/1-c maddesinde belirtilen güvenlik tedbirinin, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca cezası ertelenen hükümlü hakkında sadece kendi alt soyu üzerindeki yetkileri bakımından uygulanamayacağı gözetilmeksizin, anılan hak yoksunluğunun tamamen uygulama dışı bırakılması,
3- Hapis cezası ertelenen sanık hakkında denetim süresi belirlenirken uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6 maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 23/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.