YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/14963
KARAR NO : 2014/9622
KARAR TARİHİ : 18.04.2014
Tebliğname no : 7 – 2010/252446
Mahkemesi : Manisa 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 07/06/2010
Numarası : 2010/148 – 2010/321
Suç : 2863 Sayılı Kanuna Aykırılık
2863 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan sanık M.. Y..’ın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık M.. Y.. ile katılan vekili tarafından, sanık İ.. Ç..’ın mahkumiyetine ilişkin huküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Cezaları ertelenen sanıklar hakkında, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-c maddesinde belirtilen güvenlik tedbirinin, kendi alt soyları üzerindeki yetkileri hariç olmak üzere yoksun bırakılmasına karar verildiğinden, tebliğnamede bu yönden bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
İzmir II Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu’nun 26.09.2007 gün ve 3260 sayılı kararı ile koruma altına alınan, Manisa Merkez U… Köyü, Kale Mevkii’nde bulunan, Yoğurtçu Kale koruma alanında kalan mezarlık alanının, suç tarihi itibariyle muhtar olan sanık İ.. Ç..’ın, U.. Köyü Muhtarlığı’nın, 10.09.2009 tarih ve 2009/12 karar sayılı kararına istinaden, ağaçların budama işini sanık M.. Y..’a ilgili koruma kurulundan izin almaksızın yaptırdığı anlaşılmakla,
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Koruma altına alınan yerde inşaat yaptırmak için, ilgili koruma kurulundan izin alması gereken kişinin iş sahibi olduğu, sanık M.. Y..’ın işçi olup, izin almak gibi bir sorumluluğunun bulunmadığı, kaldı ki, iş sahibinin ilgili yerlere müracaat edip, izin alıp almadığını bilebilecek durumda olmadığı anlaşılmakla, sanık M.. Y..’ın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Suç tarihinde sanık İ.. Ç..’ın köy muhtarı olması nedeniyle sanığın eyleminin, 4483 sayılı Kanunun 3/1. maddesi gereğince soruşturma iznine tabi olduğu, ilgili merciden soruşturma izni istenip, durma kararı verilmesi ve sonucuna göre yerine yargılamaya devamlı yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de,
1- 5237 sayılı TCK’nın 51/1 maddesi uyarınca iki yıl veya daha az süreyle hapis cezasına mahkum edilen kişinin cezasının ertelenebileceği ve adli para cezasının ertelenmesinin mümkün olmadığı gözetilmeksizin, erteleme müessesesinin adli para cezasını da kapsayacak şekilde uygulanması,
2- Mahkemenin kabulüne göre sanıkların üzerilerine atılı suçun kasıtlı olarak işlenen bir suç olduğu halde tayin edilen cezadan olası kast hükmü ile indirim yapılması,
Kanuna aykırı olup, katılan vekili ve sanık M.. Y..’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.