YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/14819
KARAR NO : 2014/18113
KARAR TARİHİ : 18.09.2014

Tebliğname no : 12 – 2012/144064
Mahkemesi : Seferihisar Asliye Ceza Mahkemesi
Karar tarihi : 28/03/2012
Numarası : 2008/10 – 2012/150
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan vekilinin, temyiz isteminde bulunduktan sonra dosyaya ibraz ettiği 10/04/2012 tarihli dilekçe ile, İzmir Muhakemat Müdürlüğü’nden almış oldukları uygun görüşe istinaden temyiz isteminden vazgeçtiklerini bildirmesi karşısında, sanığın temyiz istemine hasren yapılan incelemede;
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin, fiil ile ilgili ilk tespitin yapıldığı 15/12/2006 yerine “15/01/2007” şeklinde gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
İzmir I Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’nun 20/03/1997 tarih ve 6736 sayılı kararı ile tescilli 1. derece arkeolojik sit alanı içerisine daha önce inşa edilen binanın bitişiğine, sanık tarafından eklenti yapıldığı iddiasıyla dava açılmış ise de; dosya kapsamında bulunan Seferihisar Asliye Ceza Mahkemesi’nin 28/11/2007 tarih, 2007/195 Esas, 2007/251 sayılı kararının gerekçesinde, sanığın mevcut eski evine yapışık tek odalı yapı inşa ederek imar kirliliğine neden olduğunun belirtildiği, anılan eyleminden dolayı sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünün, Yargıtay 4. Ceza Dairesi’nin 06/03/2012 tarih, 2010/4477 Esas, 2012/5077 Karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiğinin, Uyap sisteminde yapılan sorgulama sonucu belirlendiği, inceleme konusu dosyanın, aynı eylem nedeniyle farklı suç nitelendirmesi yapılarak sanık hakkında açılan ikinci dava olduğu anlaşılmakla; mükerrer davanın reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin atılı suçtan sanığın mahkumiyetine hükmedilmesi,
Kabule göre de;
Sanık hakkında tayin edilen gün para cezasının miktarının belirlenmemesi suretiyle 5237 sayılı TCK’nın 52. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 18/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.