Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/13729 E. 2014/19570 K. 13.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/13729
KARAR NO : 2014/19570
KARAR TARİHİ : 13.10.2014

Tebliğname no : 7 – 2011/238937
Mahkemesi : Yeşilhisar Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 22/02/2011
Numarası : 2010/192-2011/67
Suç : 2863 ve 2873 sayılı Kanunlara aykırılık, Hakkı olmayan yere tecavüz

2863 ve 2873 sayılı Kanunlara aykırılık suçlarından sanığın beraatine, hakkı olmayan yere tecavüz suçundan mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, Kayseri Kültür ve Tabiat Varlıkları Koruma Bölge Kurulu’nun 25/09/2003 tarih ve 3409 sayılı kararı ile 3. derece doğal sit alanı olarak tescilli bölgede kalan ve S.. S.. Milli Park sınırları içerisinde bulunan, Y.. ilçesi, O.. köyünde .. parsel sayılı mera alanına, tel çit ve taş duvar örerek 1287 metrekarelik alana tecavüz ettiği ve bu alan içerisine iki katlı betonarme bina ile betonarme ahır yaptığının tespit edildiği, sanık hakkında soruşturmaya başlanarak hakkı olmayan yere tecavüz suçundan 29.05.2010 tarihinde davanın açıldığı, 2863 sayılı ve 2873 sayılı Kanunlara aykırılık suçlarından da yine Yeşilhisar Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 28.10.2010 tarihinde davanın açıldığı, her iki davanın 21.12.2010 tarihli birleştirme kararıyla birleştirilerek davanın Yeşilhisar Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2010/192 Esas sayılı dosyası üzerinden görülmesine karar verildiği, yargılama aşamasında yapılan 29.11.2010 tarihli keşif sonrası düzenlenen fen bilirkişisi ve ziraat mühendisi bilirkişilerin ortak düzenledikleri 03/12/2010 tarihli raporda ve inşaat mühendisi, çevre mühendisi ve peyzaj mimarı bilirkişilerin ortak düzenledikleri 11.01.2011 havale tarihli raporda, dava konusu yapıların 456 parsel nolu mera sınırları içerisinde kaldığının, meraya iki katlı ev, ahır ve bahçe duvarı inşa edilerek toplamda 1287 metrekare tecavüzde bulunulduğunun, evin ve ahırın yaklaşık 5 yaşında olduğunun ve yapıların tamamının inşai ve fiziki müdahale niteliğinde olduğunun belirtilmesi karşısında, sanığın eyleminin 2863 sayılı Kanunun 65/b maddesine temas eden suçu oluşturduğu anlaşılmakla,
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK’nın 44. maddesinde düzenlenen fikri içtima kuralının objektif koşulunun işlenen bir fiille ”birden fazla farklı suçun oluşumuna sebebiyet vermek”ten ibaret olduğu, sanığın işlediği fiille birden fazla suçun oluşmasına sebebiyet verdiği anlaşılmakla, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 44. maddesindeki fikri içtima hükmünün uygulanarak, eylemine temas eden en ağır hüküm olan 2863 sayılı Kanunun 65/b maddesi gereğince cezalandırılması gerekirken, eylemin bölünerek, 2863 sayılı ve 2873 sayılı Kanunlara aykırılık suçlarından beraatine, hakkı olmayan yere tecavüz suçundan mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince hükümlerin isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.