Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/13469 E. 2014/7375 K. 25.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/13469
KARAR NO : 2014/7375
KARAR TARİHİ : 25.03.2014

Tebliğname no : 12 – 2012/117424
Mahkemesi : Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 16.11.2011
Numarası : 2010/621-2011/709
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura ve ceza miktarına; katılanın ise bilirkişi raporları arasındaki çelişkinin giderilmediğine ve olası kasta ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1-TCK’nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre; sabıkasız olup hakkında yargılama sürecinde gözlenen davranışları ve sabıkasız oluşu dikkate alınarak takdiri indirim nedenleri uygulanan ve dosyaya yansıyan olumsuz davranışı tespit edilmeyen sanığın, tali derecede kusurlu olup ve tüm duruşmalara katılmış olması karşısında, “meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığına, mağdurların zararlarının karşılanmamış ve şikayetlerinin devam ediyor olmasına, suçun işlenmesindeki özelliklere göre” şeklindeki temel ceza tayininde teşdit gerekçesi olarak gösterilen bir kısım gerekçeler tekrarlanmak suretiyle yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile TCK’nın 50/4. maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
2-Sanığın tutuklulukta geçirdiği sürenin, TCK’nın 63. maddesi uyarınca cezasından mahsubuna karar verilmemiş olması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 25.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.