YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/1322
KARAR NO : 2013/6438
KARAR TARİHİ : 15.03.2013

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 89/1-2-b-e,62/1. maddeleri gereğincemahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, sanığın kusurunun olmadığına, eksik inceleme yapıldığına ve yanlı tanık beyanlarının hükme esas alındığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saik”, (b) bendinde yer alan ”suçun işlenmesinde kullanılan araçlar” ve (f) bendinde yer alan ”failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı” kıstaslarının uygulanamayacağı dikkate alınmadan, ”suçun işlenmesinde kullanılan araçlar” ve ”sanığın kastının ağırlığı ile güttüğü amaç ve saiki” kıstaslarının temel cezanın belirlenmesinde gerekçe olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususlar yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, hüküm fıkrasının temel cezanın belirlenmesine ilişkin 1. fıkrasındaki ”suçun işlenmesinde kullanılan araçlar” ve ”sanığın kastının ağırlığı ile güttüğü amaç ve saiki” ibarelerinin çıkarılarak, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.