Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/12948 E. 2014/5057 K. 28.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/12948
KARAR NO : 2014/5057
KARAR TARİHİ : 28.02.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/39073
Mahkemesi : Ankara 5. Sulh Ceza Mahkemesi
Tarihi : 07/10/2008
Numarası : 2007/963 – 2008/1206
Suç : Taksirle Yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ile mağdur vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdurun 5271 sayılı CMK’nın 260. maddesi uyarınca katılan sıfatını alabilecek surette suçta zarar gören sıfatıyla temyiz hakkının bulunduğu kabul edilerek, yaralanması nedeniyle suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve vekili aracılığı ile hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan şikayetçinin 5271 sayılı CMK’nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Dairemizin 09.11.2012 tarihli tevdi kararı akabinde yaşı küçük mağdura vekil atandığından ve 5271 sayılı CMK’nın 216/3. maddesinde hükümden önce, hazır bulunan sanığa son sözün verilmesi gerekmekte ise de mahkemece sanığın esas hakkında savunması alındıktan sonra başka bir işlem yapılmadığından tebliğnamedeki bozma öneren görüşlere iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafi ile katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1-Mağdurda meydana gelen yaralanmanın kemik kırığına yol açması sebebiyle sanık hakkında TCK nın 89/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezadan TCK’nın 89/2. maddesi gereğince arttırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi;
2-Taksirli suçlarda TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafi ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme kısmen uygun olarak BOZULMASINA; 28.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.