Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/12936 E. 2014/17625 K. 12.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/12936
KARAR NO : 2014/17625
KARAR TARİHİ : 12.09.2014

Tebliğname No : 12 – 2012/303552
Mahkemesi : Isparta 1. Sulh Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 17/10/2012
Numarası : 2009/660 – 2012/978
Suç : Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın kadın doğum uzmanı olarak çalıştığı Özel Isparta Hastanesi’nde, şikayetçi N.. S..’nin gebelik takibini yaptığı, doğum yaklaştığında tahmini bebek ağırlığının 3.500 gr olduğunu söyleyerek şikayetçiyi normal doğuma yönlendirdiği, doğum sırasında bebeğin 4.360 gr olduğunun anlaşıldığı ve bebeğin omuz sıkışması geçirerek sol kolunda organ işlev kaybı oluşacak şekilde yaralandığı olayda; Hacettepe Üniversitesi akademik heyetince düzenlenen 05.06.2012 tarihli raporda, bebek ağırlığının 4000 gramın üzerinde olması halinde omuz distosisi riskinin 7 kat arttığının belirtildiği, Süleyman Demirel Üniversitesi Adli Tıp Anabilim dalınca düzenlenen 04.03.2009 tarihli raporda; doğum öncesinde annenin ve bebeğin takiplerini yapan kadın hastalıkları ve doğum uzmanının. 4.360 gr. Doğan bir bebeğin bu durumunu doğum öncesinde ultrasonografik tetkik ile belirleyip veya bir radyolog tarafından belirlenmesini sağlayıp, aileye olası komplikasyonlar ve doğum yöntemleri hakkında bilgi vermesi gerektiği, iri bebeğin doğum öncesinde tespitinin yapılmaması nedeniyle sanığın kusurlu olduğunun belirtildiği de dikkate alınarak; dosyanın Adli Tıp Genel Kurulu’na gönderilerek, doğum öncesinde bebeğin gerçek kilosunun ultrason veya başka bir yöntemle tespitinin mümkün olup olmadığı, tespitinin mümkün olması halinde 4.360 gr. ağırlığındaki bebeğin normal doğum yöntemi ile dünyaya getirilmesinde, omuz distosisi riski konusunda tıbbi sakınca olup olmadığının sorularak, sanığa yüklenebilecek kusur olup olmadığının belirlenmesi, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerektiği gözetilmeksizin, eksik inceleme ile yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 12.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.