Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/12927 E. 2014/5439 K. 05.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/12927
KARAR NO : 2014/5439
KARAR TARİHİ : 05.03.2014

Tebliğname no : 12 – 2012/266866
Mahkemesi : Simav Sulh Ceza Mahkemesi
Tarihi : 05.04.2012
Numarası : 2008/77-2012/315
Suç : Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın benimsediği gün adli para cezası sisteminde, suç için temel ceza olarak belirlenen tam gün sayısı üzerinden TCK’nın 61. maddesindeki sıralamaya uygun olarak artırım ve indirim nedenleri uygulandıktan sonra, kişinin ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı 20 ilâ 100 TL arasında belirlenecek adli para cezasının tam gün sayısı ile çarpılarak netice cezanın belirlenmesi gerektiği, 1947 doğumlu olup müteahhitlik yapan sanığın gelirini 2000 TL. olarak beyan ettiği, 03.04.2009 tarihli Ç. Polis Merkezi Amirliği’nce düzenlenen belgede ise , oturduğu evin kendisine ait ve 10.000 TL aylık geliri olduğu, başkaca malının bulunmadığı belirtilmiş ise de, bu gelirle ilgili açıklama ve belge bulunmadığı da gözetilerek, TCK’nın 3/1. maddesinde düzenlenen “suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur” şeklindeki “orantılılık” ilkesi uyarınca sanığın taksirli eylemi sonucu katılanın vücudunda hayati fonksiyonlarına 4. derece etki edecek şekilde kemık kırığına neden olacak şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda, dosya kapsamı ile bağdaşmayan yetersiz gerekçe ile gün para cezasının en üst sınırdan (100 TL) tayin edilerek, sanık hakkında fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 05.03.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.