YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/12901
KARAR NO : 2013/17873
KARAR TARİHİ : 01.07.2013
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 16/02/2012
Dava : 466 sayılı Kanun göre tazminat
Hüküm : Davanın Reddi
Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;
Dava 466 sayılı Kanun hükümlerine dayalı tazminat istemine ilişkin olup; Ceza Genel Kurulunun 23/03/2010 tarih ve 2009/256 Esas ve 2010/57 sayılı kararında 466 sayılı Kanunun 2. maddesindeki üç aylık sürenin başlangıcı için 21/04/1975 tarih ve 3-5 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararına atıf yapılarak kesinleşen beraat kararından davacının haberdar olmasının aranması gerektiği şeklindedir. Ancak adı geçen kararda tazminat davasının ne zamana kadar açılması gerektiğine dair bir açıklama yoktur. Borçlar Kanununun 60. maddesinde tazminat davasının, zarar verici fiil veya olayın vukuundan itibaren her halde 10 yıl sonra zamanaşımına uğrayacağı kabul edilmiştir. Kanun dışı yakalanan veya tutuklanan kimseler bakımından, devletin yaptığı yakalama veya tutuklama haksız fiili ceza davasının kesinleşmesi ile netleştiğinden bu tarih olayın vuku tarihi olup, bu tarihten itibaren 10 yıl dolduktan sonra 466 sayılı Kanuna göre tazminat istenemeyeceği ve davacı hakkında verilen beraat hükmünün kesinleşme tarihi üzerinden 13 yıldan fazla süre geçtiği, davacının bu uzun süre içerisinde hakkındaki hükmün kesinleştiğini bilmediğinden söz etmenin yaşamın olağan akışına uymadığının anlaşılması karşısında, yerel mahkeme tarafından yapılan yargılama sonucu tazminat istemine ilişkin davanın, hak düşürücü dava zamanaşımı süresi geçtikten sonra açıldığı gerekçesi ile reddine karar verilmesi gerekirken haksız tutuklama tarihinde yürürlükte olmayan 5271 sayılı CMK’nın 142/1. maddesi gereğince süre yönünden reddine karar verilmesi sonucu itibariyle doğru olduğundan davacı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 01.07.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.