YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/12788
KARAR NO : 2014/3867
KARAR TARİHİ : 18.02.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/108075
Mahkemesi : Akhisar 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 21.02.2013
Numarası : 2008/271-2013/145
Suç : Taksirle yaralama
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının sair itirazlarının reddine; ancak,
1- Oluşa ve dosya kapsamına göre sanığın idaresindeki kamyonet ile meskun mahalde, gündüz vakti, geçiş önceliğine uymaksızın kontrolsüzce dönel kavşağa giriş yaptığı sırada, kavşak içinde seyreden bisiklete çarpması sonucu katılanın vücut fonksiyonlarına ağır derecede etkili olacak, kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda, sanığın asli kusurlu olarak kazaya sebebiyet verdiği mahkemece de kabul edildiği halde, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerektiği gözetilip, alt sınır aşılarak hak ve nasafete uygun bir ceza tayini yerine, asgari hadden ceza tayini,
2- 5237 sayılı TCK’nın 89/1. maddesinde hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü ve aynı Kanunun 50/2. maddesine göre seçenek cezalardan tercih edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilemeyeceği gözetilmeksizin sanığa hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nın 50/1-a maddesine göre adli para cezasına çevrilmesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.