YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/12574
KARAR NO : 2014/4450
KARAR TARİHİ : 24.02.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/30406
Mahkemesi : Osmaniye 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 13.12.2012
Numarası : 2011/286-2012/894
Suç : Taksirle Yaralama
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olaydan 1,5 saat sonra yapılan ölçümde 241 promil alkollü olduğu tespit edilen sanığın, yönetimindeki otomobili ile meskun mahalde kavşakta tali yoldan anayola kontrolsüzce çıkarak anayolda seyreden ve sol tarafından gelerek kavşağa giren katılan A.. Ç.. yönetimindeki otomobille çarpışması sonucu katılanın aracında yolculuk yapan mağdurlardan İ.. Ç..’ın basit, İ.. Ç..’ın kırık oluşacak nitelikte yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda, sanığa atılı taksirle yaralama suçu TCK’nın 89. maddesinde hükme bağlanmış olup aynı maddenin 5. fıkrası gereğince 1. fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu, katılanlar ve vekillerinin hükümden sonra 02.01.2013 havale tarihli dilekçesiyle şikayetten vazgeçtiklerini beyan ettiği, sanık tarafından da aynı tarihli dilekçe ile vazgeçmenin kabul edildiği, iddianamede sanığın alkollü araç kullandığına ilişkin bir anlatım bulunmamakta ise de, sanık hakkında düzenlenen 05.04.2011 tarihli iddianame ekindeki 03.03.2011 tarihli adli raporuna göre, sanığın olaydan sonra yapılan ölçümde 241 promil alkollü olduğunun tespit edilmiş ve sanığın savunmasının alındığı talimat mahkemesindeki 02.05.2012 tarihli oturumda iddianame ve eklerinin de okunmuş olması karşısında, sanık hakkında TCK’nın 22/3. maddesinin yargılamanın başından beri uygulanabileceği, eylemin bilinçli taksirle işlenmesi nedeniyle sanığın mağdur İ.. Ç..’a karşı yaralama eyleminin şikayete bağlı bulunmadığı, dolayısıyla sanığa atılı eylemin TCK’nın 89/1, 89/2-b, 22/3 maddeleri kapsamında bulunduğu anlaşılmakla, sanığın bu maddeler gereğince cezalandırılması yerine TCK’nın 89/4 maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.