Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/12570 E. 2014/3736 K. 17.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/12570
KARAR NO : 2014/3736
KARAR TARİHİ : 17.02.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/28807
Mahkemesi : Bergama 1. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 08.06.2012
Numarası : 2008/614-2012/421
Suç : Taksirle Yaralama, Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma

Taksirle yaralama ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan kamu davasının düşmesine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.10.2009 gün ve 89/243 sayılı kararında belirtildiği üzere; davaların gereksiz yere uzamasını engellemek amacıyla ihdas edilen ve toplanan delillere göre mahkumiyet dışında bir karar verilmesi gereken hallerde, sorgu yapılmadan davanın bitirilmesine imkân sağlayan, 5271 sayılı CMK’nın 193/2 maddesinin “Sanık hakkında, toplanan delillere göre mahkûmiyet dışında bir karar verilmesi gerektiği kanısına varılırsa, sorgusu yapılmamış olsa da dava yokluğunda bitirilebilir” hükmünün aynı Kanunun 223. maddesinin 9. fıkrasındaki, “derhal beraat kararı verilebilecek hallerde, durma, düşme veya ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilemez” hükmü ile bir bağlantısı bulunmadığı, mahkumiyet hükmü verilmesi halinde CMK’nın 191, 147. maddeleri uyarınca sorgu yapılmasının zorunlu olduğu anlaşılmakla, bozma öneren (1) nolu düşünceye iştirak edilmemiştir.
101 promil alkollü sanığın idaresindeki otomobili ile gece, meskun mahal dışında, tali yoldan bölünmüş anayola kontrolsüzce çıkarak orta refüj aralığından sola dönüş yapmak isterken anayolda seyreden otomobilin önünü keserek çarpışmaları sonucu şikayetten vazgeçen mağdurların basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte yaralandığı olayda, iddianamede sanığın 101 promil alkollü olarak araç kullandığı belirtilerek trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan da kamu davası açıldığı anlaşılmakla, taksirle yaralama suçundan şikayetten vazgeçme nedeniyle düşme kararı verilmesi halinde, TCK’nın 44. maddesi gözetilerek TCK’nın 179. maddesinin 3. fıkrası yollamasıyla 2. fıkrası gereğince trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, Mahalli Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.