Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/11950 E. 2014/5444 K. 05.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/11950
KARAR NO : 2014/5444
KARAR TARİHİ : 05.03.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/43624
Mahkemesi : Trabzon 2. Sulh Ceza Mahkemesi
Tarihi : 21.11.2012
Numarası : 2010/738-2012/968
Suç : Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki araçla yerleşim yeri içerisinde, kenarlarında kaldırım bulunan bölünmüş yolda seyrederken sağından yaya geçidine oldukça yakın mesafeden yola giren katılana çarparak, katılanın yaşamını tehlikeye sokan, vücuttaki kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına ağır (6) derecede etkileyecek nitelikte ve katılanda duyularından birinin işlevini yitirmesine neden olacak şekilde yaralamasıyla sonuçlanan olayda, sanığın asli kusurlu oluşu ve katılanda meydana gelen yaralanmanın niteliği göz önüne alındığında TCK’nın 61. maddesi uyarınca temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK’nın 50, 51. maddelerinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre; polis memuru olup, sabıkası bulunmayan sanığın, dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışı bulunmadığı halde; “Müştekinin zararı karşılanmadığından ayrıca olay nedeniyle sanığın tam kusurlu olup kazanın müştekide meydana getirdiği ağır sonuç” şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile sanık hakkında, TCK’nın 51. maddesinde düzenlenen erteleme ve TCK’nın 50/1. maddesinde belirtilen tedbirlere çevirme hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05.03.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.